ทฤษฎีแห่งความรัก : ส.ศิวรักษ์


ทฤษฎีแห่งความรัก ที่อาจารย์ ส. ศิวรักษ์ได้รวบรวมไว้
เนิ่นนานมากแล้ว จากคำนำท่านได้ตั้งใจ ที่จะคัดสรร
เรื่องเกี่ยวกับความรัก เราจะพบได้ว่า แม้แต่ปราชญ์ ยังต้องตกหลุมรักบ้าง
เหมือนคนอื่นๆ นั่นแหละ

...

ท่านตั้งใจไว้ว่าจะรวบรวม ทฤษฎีต่างๆ เอาไว้
จนเมื่อได้ พบรัก จะได้เอาไว้มอบให้นาง โดยเฉพาะ
จนเมื่อกาลเวลาผ่านไป ก็ตั้งใจ ว่าจะรวบรวมเอาไว้แจกเป็นของชำร่วย
เรื่องในวันมงคลสมรส (แต่สุดท้ายก็จัดพิมพ์ไม่ทันและพิมพ์เสร็จในปีต่อมา )

บางบทบางตอนจากคำนำ ' ความรักเกิดเพราะเหตุสองประการ คือ
เคยอยู่ร่วมกันในปางก่อน และเกื้อกูลกันในปัจจุบัน เหมือนดอกบัว
เกิดในน้ำเพราะอาศัยน้ำ และเปลือกตมฉะนั้น'


และ สุดยอดคำรัก ที่จับใจ อาจารย์ ส. ศิวรักษ์ มากในเรื่อง คือ
I have lost my way but found my heart *.
อะหูย ไม่อ่านต่อไม่ได้แล้ว - -


* จากบทคำนำ ของ ส. ศิวรักษ์ ๒๗ ธันวาคม ๒๕๐๗




จากผู้มิเคยเชื่อมั่นในทฤษฎีใดใดเลย
ยิ่งมาพบทฤษฎีแห่งรักเข้าให้ (เมื่อสาย)
ก็ไม่รู้ว่า จะช้าเกินไปไหม

ฮา


ทฤษฎีแห่งความรัก ที่อาจารย์ ส. ศิวรักษ์ได้รวบรวมไว้
เนิ่นนานมากแล้ว จากคำนำท่านได้ตั้งใจ ที่จะคัดสรร
เรื่องเกี่ยวกับความรัก เราจะพบได้ว่า แม้แต่ปราชญ์ ยังต้องตกหลุมรักบ้าง
เหมือนคนอื่นๆ นั่นแหละ

มีถ้อยคำโดนๆ
ทั้งจากวรรณคดี
มีทั้งที่รวบรวมและแปลไว้

โดนใจกันไปหลายตอน

อาทิเช่น
บางบทของ 'รักมาก่อนดี'

" I don't see how a man is to be good for much unless
he has someone woman to love him dearly"

"I think the goodness should come before he expects that"

"You know better , Marry . Woman don't love men for their goodness."

"Perhaps not . But if they love them they never think them bad."

" ฉันไม่เห็นว่าผู้ชายจะดีไปได้มากมายอะไร เว้นไว้แต่จะมีผู้หญิงที่รักเขาจริงๆ จังๆ "

(((((( ฮ่าๆๆๆ ทุกวันนี้ ที่ผู้ชายไม่ดีเยอะแยะ เพราะแม่ไม่รักใช่ม๊ายยยยยยยย)))))

"ฉันคิดว่า เขาควรที่จะมีความดี ก่อนที่จะหวังเช่นนั้น"
"เธอก็รู้แล้ว แมรี่ ว่าผู้หญิงน่ะเขาไม่รักผู้ชายเพราะความ
ดีดอก"
"อาจจะจริง แต่ถ้าลงรักแล้ว เป็นไม่เห็นว่าคู่รักชั่วเลย"
George Elliot / สำนวนแปล โดย ส.ศิวรักษ์


ขอแอบเม้าท์หน่อย แสดงว่าผู้หญิงนี่ จั้ดง่าวเนอะ
แต่นั่นแหละ เวลารักแล้ว นอกจากรอหน่อยแล้ว
ยัง หน้ามืด ตามัว มัวซัวกันไปอีกด้วย

วู้ยยยยย

ตกลงไปในหลุมแล้วนี่ ยากแท้หยั่งถึงเลยทีเดียว
(เค้าเรียกไม่เจอ เองไม่ซึ้ง นะเออ)

แอร้ยยยย นี่แค่บางบท บางตอนนะ
ชอบจังเลย ชั้นชอบจังเลย และรู้สึกว่าสัมผัสตัวตนของท่านได้ คือจริงๆ แล้ว
ท่านคือปราชญ์ที่เปนกวีสินะ

หรือ เราทุกคน ล้วนเปนกวี นั่นแหละ
ว่ามะ ?