ไม่มีหญิงสาวในบทกวี : ซะการีย์ยา อมตยา
จริงๆ แล้ว เราทุกคนล้วนเป็นกวี
....
ขอแนะนำว่า การอ่านบทกวี เราควรค่อยๆละเลียด
อย่าผลีผลามตะกรุมตะกราม หรือรีบร้อนอ่าน
เราจะพลาดบท ตอนสำคัญไป ซะหมด
เหมือนของอร่อย แล้วแอบไว้กินตอนหลัง
หรือขนมหวาน ต้องค่อยๆ ละเลียดกินนั่นแหละ
สำหรับไม่มีหญิงสาวในบทกวี
ขอให้มองข้ามเรื่อง รางวัลที่แปะบนหน้าปกออกไปเสีย
แล้วค่อยดื่มดำกับบทกวีร่วมสมัย
แม้จะไร้ฉันทลักษณ์ แล้ว ก็ยังได้อารมณ์ร่วมไปกับ กวีอยู่ดี
...
ขอยกบทแรก ที่ผู้เขียน ฟาดให้คนอ่านแทบหงายหลัง
แล้วผงกหัว ตาม หงึกๆ
ความรู้ '
หนังสือหนึ่งเล่ม
ต้องใช้อักษรกี่ล้านตัว
ต้องใช้ความรู้สึกกี่แสนความรู้สึก
ต้องใช้เหตุผลกี่หมื่นเหตุผล
ต้องค้นคว้ากี่พันชั่วโมง
ต้องกลั่นกรองกี่ร้อยรอบ
ต้องขบคิดกี่ค่ำคืน
ต้องใช้กระดาษกี่พันหน้า
ต้องตัดต้นไม้กี่ร้อยต้น
ต้องเสียหยาดเหงื่อกี่หยด
เพื่อบรรจุความว่างเปล่าของเรา
- - -
ปล. ส่วนเรื่องอื่นๆ
ปกแข็ง เย็บกี่ สวยงามน่าอ่านที่ซู้ดดด
นี่คือฉบับสองภาษา ทั้งอังกฤษ อ่านแล้วจะได้ฟิตๆ
ขอบอกว่ารูปเล่ม สวยงามมาก ตัวหนังสือ ประกอบก็สวยงาม คุ้มราคาจริงๆ
ทั้งนี้ทั้งนั้นขอยกความดีความชอบให้ผู้จั
